Ο ΑΘΑΝΑΤΟΣ ΓΑΪΔΑΡΑΚΟΣ
Γραμμένο σαν ένα από τα γνώριμα και αξεπέραστα
λαϊκά παραμύθια, αναφέρεται στη ζωή ενός ηλικιωμένου ζευγαριού, που ζουν ήσυχα
μακριά από την πόλη. Συμφιλιωμένοι με τη ζωή τους, αγαπημένοι με το μικρόκοσμό
τους, τριγυρισμένοι από τους συντρόφους του τα ζώα, βλέπουν κάποτε το γέρικο
γαϊδαράκο τους να πεθαίνει. Λυπήθηκαν, τον έκλαψαν…Στη θέση που έθαψαν το γαϊδαράκο με τον καιρό φύτρωσε μια αγριαχλαδιά. Και θέριεψε. Και λουλούδιασε. «Τούτη την αγριαπιδιά θα την τρέφει ο γαϊδαράκος μας, αφού πάνω του έχει ριζώσει», είπαν οι δύο ηλικιωμένοι σύντροφοι. «Θα είναι δηλαδή και λίγο ο γάιδαρός μας». Και όποτε περνούσαν τη χαιρετούσαν. Και όταν ο καινούριος γάιδαρος, που στο μεταξύ απέκτησαν, άρχισε να τρώει από τα απίδια, τους φάνηκε ότι το παλιό, αγαπημένο ζωντανό είχε περάσει στο νέο. Και πολύ ευχαριστήθηκαν. Και «το ίδιο θα γίνει κάποτε και μ εμάς», είπαν.
Για να ακούσεις το παραμύθι από το μικρό αναγνώστη πάτησε με το ποντίκι σου πάνω στον τίτλο του.
